Page 139 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๕ (ตุลาคม ๒๕๖๒ - พฤษภาคม ๒๕๖๓) สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 139
วัดในเขตอ�ำเภอเมืองอุบลรำชธำนี จังหวัดอุบลรำชธำนี 131
๒.๒ พระเทพมงคลมุนี ศรีสรรเพ็ชร
พระเทพมงคลมุนี ศรีสรรเพ็ชร หรือพระเจ้าใหญ่ศรีสรรเพชรเป็น
พระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย ศิลปะพื้นบ้าน สร้างขึ้นพร้อมการสร้างวัดเมื่อ
พ.ศ. ๒๔๗๑ มีการบูรณะเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๘
๒.๓ คัมภีร์ใบลาน
วัดท่าวังหินมีคัมภีร์ใบลานเก็บรักษาไว้ จ�านวน ๑ ตู้
๒.๔ ฮางหดสรง
วัดท่าวังหินมีฮางหดสรงแกะสลักจากไม้ ศิลปะพื้นบ้าน ๑ ฮาง
๓. ประวัติความเป็นมา
วัดท่าวังหินเป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ ๑๐ ไร่
๑ งาน ๔๘ ตารางวา อาณาเขตทิศตะวันออกจดถนนนิคมสายกลาง ทิศเหนือ
ติดกับชุมชนท่าวังหินและตลาดเย็น ทิศตะวันตกจดแม่น�้ามูลน้อย และทิศใต้
จดโรงเรียนวัดท่าวังหิน
วัดท่าวังหินไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อใด เล่ากันว่าราว พ.ศ.
๒๔๗๑ ญาท่านอาจ ธุดงค์มาปักกลดอยู่ริมแม่น�้ามูลน้อย แล้วน�าพระสงฆ์
และชาวบ้านสร้างโรงธรรมขึ้นเพื่อเป็นที่ท�าบุญของชาวบ้านและการปฏิบัติธรรม
ของพระสงฆ์ ตั้งชื่อว่าวัดป่าท่าวังหิน มีชาวบ้านละแวกนั้น ๗ หลังคาเรือน
เป็นผู้อุปัฐาก มีพระอาจารย์สอนเป็นผู้ดูแล ต่อมาหลวงปู่สุข ปภงฺกโร ได้บูรณะ
ขึ้นใหม่ มีชาวบ้านหลายคนถวายที่ดินเพิ่มเติม ท่านได้สร้างกุฏิและศาลาโรงธรรม
ขึ้นใหม่
ต่อมาครูใหญ่ศรี เกษเจริญคุณ และนายเม้า โลมารักษ์ ได้ถวายที่ดินเพิ่ม
เติมจนมีเนื้อที่ ๑๒ ไร่ ๓ งาน ๔๘ ตารางวา ภายหลังได้บริจาคที่ดินให้ทางราชการ
สร้างโรงเรียนวัดท่าวังหินจ�านวน ๒ ไร่ ๒ งาน ได้รับอนุญาตตั้งเป็นวัดอย่าง
ทางการใน พ.ศ. ๒๔๘๔
