Page 92 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๘ (มิถุนายน ๒๕๖๕ - พฤษภาคม ๒๕๖๖) : สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 92

84   วััฒนศิิลปสาร ปีที่่� ๑๘



                                                     ุ
                      ล่ำเร่�องตั้่อกล่อน้ทำน้องอุบล่ เร่�องท้าวัสวัรรณหงส ์
                      ประพ้น้ธิ์โดย น้ายฉล่าด ส่งเสริม (ป.ฉล่าดน้้อย)

                    ิ
                ศิิล่ปน้แห่งชุาตั้ิ สาขาศิิล่ปะการแสดง (หมอล่ำ) ปี พ.ศิ. ๒๕๔๘
                                                     ิ
                        ่
                               ั
                 (พากย์เร�อง) “สำนกศิิลปะและวััฒนธรรม มหาวัที่ยาลัยราชภััฏอุุบลราชธาน่
                                     ้
                 �
                                                                     ุ
                 ้
                    ่
                                     �
                                           ุ
          เสนอุลำเรอุงตั่อุกลอุน ที่ำนอุงอุุบล เรอุงที่้าวัสวัรรณหงส์ ฉากแรกมาพบกับที่้าวัสวัรรณ
                      ้
          พราหมณ์ ได้้แลวัครับ”
                             ุ
                                               ั
                 ฉากท่� ๑ (ที่้าวัสวัรรณพราหมณ์ลำ) มาบด้น่� แสงอุุที่ัยไข้อุ้า ยามราตั่ร่นั�นพ้น
          ผ่าน จัักรวัาลแสด้ส�วั เป็นส่ด้ั�งน�ำที่ะเล อุาที่ิตั่ยพ้นข้อุบฟั้า นกบินแสวัโคจัร นกกะเลน
                        ิ
                                                             ่
                                            ์
          โตั่นคอุน ที่ิพย์พระยนตั่์ผยอุงเตั่้น แสงตั่ะเวั็นแด้งโล่ ฝู่งกด้โตั่นั�นตั่บปีก กอุนเมฆ์หล่ก
                                                                 ้
                                                    ุ
                                    ุ
          แล่นล่าย ๆ ผันผ่ายเผ่นผยอุง ที่้าวัสวัรรณพราหมณ์ได้้ลาพอุแม่แลวั สิเข้้าป่าหาตั่ด้ฟัืน
                                                                      ั
                                                           ้
                                                     ่
          เอุิ�นเอุาอุ้ายสวัรรณเสน เอุิ�นเอุาอุ้ายสวัรรณสาม พกันกับนอุง อุ้ายเอุ้ยอุ้าย เฮามาพา
                                                ่�
                                      ุ
                                                      ้
                    ุ
                                    ั
                              ่
                                       ื
                                                              ่
                                                           ่
                                                                  ่
                                                                        ่
          กนเข้าไพรพนอุมไปในปา  หาตั่ด้ฟันเลยงปากที่อุง  สอุงเฒาพอุแมเฮาละนา
           ั
                                          ่
                                          �
              ้
                                                  ้
                                                                     ุ
                                                                 ้
                                               ุ
                                 ุ
                 (พด้ตั่อุเลย) “อุ้ายสวัรรณเสน อุ้ายสวัรรณสาม อุอุกมาหานอุงสวัรรณ
                   ู
                     ่
          พราหมณ์แนอุ้าย”
                 (ที่้าวัสุวัรรณเสนพูด้) “เอุ�นอุ้ายที่�งสอุงมาหยัง นอุงสุวัรรณพราหมณ์”
                                      ิ
                                            ั
                                                        ้
                 (ที่้าวัสวัรรณพราหมณ์พด้ตั่อุบ) “ม�อุนอุ้ายที่�งสอุง นอุงสุวัรรณพราหมณ์ เฮา
                                   ู
                                                       ้
                                             �
                                           ้
                      ุ
                                                  ั
                                             ่
          ได้้ลาพอุลาแม่แลวั นอุงสิพาอุ้ายเข้้าไปในป่า หาตั่ด้ฟัืนจัั�งได้ล่ะ อุ้ายสวั่าจัั�งได้๋”
                                                       ๋
                          ้
               ่
                                               ั
                       ้
                                                              ิ
                                                  ุ
                                              ้
                                           ่
                      ุ
                               ู
                 (ที่้าวัสวัรรณเสนพด้) “ไปกะไปตั่�ล่ะนอุงสวัรรณหราหมณ์ เฮามาฟั้าวัไป
          มันสิค�ำ ไปไป”
                                                        ิ
                                                 ิ
                 (ก่อน้เข้าฉากท่� ๒ ผู้้เข้าประกวัด จะล่ำเดน้ ล่ำเพล่น้ ล่ำเตั้้ยก็ได้ หร่อร้อง
          เพล่งก็ได้ ๑ เพล่งสน้ ๆ แล่วัเข้าฉากไปเล่ย)
                               ้
                         ้�
                 ฉากท� ๒ (พากย์เรอุง) “ผูฟัังเอุ้ย กล่าวัเถุิงนงนางหล่า พิมพสอุน สอุอุกกล่าวั
                     ่
                              �
                                                                  ิ
                                    ้
                              ้
          พอุแตั่ลาพอุแม สไปเลนแมนเที่ยวัสวัน ฉากนมาพบกบนางพมพสอุน ได้แลวัครบ”
                                                                       ั
                                                                  ้
                                                         ิ
                                                                    ้
                  ่
                     ่
                                             �
                                             ่
                                  �
                                  ่
                               ่
                       ิ
              ่
                                                   ั
                           ่
                                                             ่
                 (พิมพสอุนลำ) “บด้น่�กล่าวัเถุิงนงนางหล่า พิมพสอุนนอุยอุอุน นางได้้ลาพอุ
                              ั
                                                          ้
                                                                        ่
                              ้
         แม่แลวั บด้าแกวัมารด้าแกวักะบข้่น เอุิ�นเอุาพวักเอุอุย ๆ อุยากไปเที่่�ยวัชมสวัน ให ้
                 ิ
                                                 ้�
              ้
                                   ่
                      ้
                                                                       ้
                                                    ิ
           �
           ้
                                                                    �
         เอุอุยมาไวั ๆ อุย่าสิเนิบนานช้า นอุงสิพาไปเล่น ชมสวันเบ�งจัักนอุย ตั่ะเวั็นตั่กตั่ำคลอุย
                                  ้
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96