Page 19 - แม่ดีเด่นราชภัฏ ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๖๔ สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 19
แม่ดีเด่นราชภัฏ ประจำาปีพุทธศักราช ๒๕๖๔
สำานักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
ประวััติิเพลงค่านำ�านม
เพลงค่านำ�านม ประพันธ์โดย คร่ไพบ่ลย์ บุติ์รขัน ซีึ�งมีการขับร้องและบันทึกเสียงครั�งแรก
โดย ชาญิ เย็นแข เม่�อ พ.ศ. ๒๔๙๒ ซีึ�งได้รับคำาช่�นชมเป็นอย่างมาก ทั�งยังเป็นบทเพลงที�สร้างช่�อเสียงให้กับ
คร่ไพบ่ลย์ บุติ์รขัน และชาญิ เย็นแข มากที�สุด และได้รับการยกย่องว่าเป็นบทเพลงที�เป็นรากฐานของเพลงล่กทุ่ง
ในงานกึ�งศติ์วรรษเพลงล่กทุ่งไทย เม่�อวันที� ๑๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๒
เพลงค่านำ�านม เป็นเพียงหนึ�งในบทเพลง จำานวน ๕-๖ เพลง ที�คร่ไพบ่ลย์ บุติ์รขัน ได้แติ์่งให้กับมารดา
ค่อ นางพร้อม ประณีติ์ (คร่ไพบ่ลย์ มีนามสกุลเดิมว่า ประณีติ์) ที�เป็นผู้่้ด่แลคร่ไพบ่ลย์อย่างใกล้ชิดมาติ์ลอด
ติ์ั�งแติ์่วัยหนุ่ม ซีึ�งถึงแม้คร่ไพบ่ลย์จะป่วยเป็นโรคเร่�อนที�ได้รับความรังเกียจจากบุคคลทั�วไป แติ์่คุณแม่ก็ยังคงด่แล
คร่ไพบ่ลย์ด้วยความรักความเอาใจใส่โดยไม่รังเกียจ จนกระทั�งคุณแม่ได้เสียชีวิติ์ในวัย ๗๐ กว่าปี เม่�อวันที� ๓๐ เมษายน
พ.ศ. ๒๕๐๘
เพลงค่านำ�านม เป็นเพลงแรกที�ชาญิ เย็นแข ได้รับการบันทึกเสียง โดยในครั�งแรกคร่ไพบ่ลย์ติ์ั�งใจ
จะให้บุญิช่วย หิรัญิสุนทร เป็นผู้่้ขับร้องบันทึกเสียงกับวงดนติ์รีศิวารมย์ของคร่สง่า อารัมภีร แติ์่บุญิช่วย หิรัญิสุนทร
เกิดป่วยไม่สามารถมาร้องได้ คร่สง่าจึงเสนอให้ชาญิ เย็นแข ซีึ�งเป็นล่กศิษย์มาขับร้องแทน
ในการขับร้องบันทึกเสียงครั�งแรก คร่สง่า อารัมภีร เป็นผู้่้เล่นเปียโน บันทึกเสียงเพียงไม่กี�ครั�งก็ใช้งานได้
เรียบเรียงเสียงประสานโดย สง่า อารัมภีร และ ประกิจ วาทยกร (บุติ์รชายของพระเจนดุริยางค์) วางจำาหน่าย
เม่�อ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๙๒ โดยบริษัทนำาไทย จำากัด แผู้่นเสียงติ์ราสุนัขสลากเขียว แผู้่นครั�งขนาด ๑๐ นิ�ว
ความเร็ว ๗๘ รอบติ์่อนาที ขายได้ ๘๐๐ แผู้่น
หลังจากแผู้่นเสียงเพลงนี�ออกจำาหน่าย ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ลาวัณย์ โชติ์ามระ นักหนังส่อพิมพ์
บันทึกไว้เม่�อ พ.ศ. ๒๕๐๘ ว่า
“เป็็นป็ริะวััติ์ิกิาริณ์์ที่ี�วั่า พอถึึงวัันแม่ซึ่ึ�งที่างกิาริยุคห่นึ�งกิำาห่นด็ให่�ถึือเอาวัันที่ี� ๑๕ เมษายน
ติ์ลอด็วััน วัิที่ยุกิ็จะกิริะจายเสิียงแติ์่เพลงที่ี�เขาแติ์่งขึ�น นั�นคือ เพลงค่านำ�านม”
เพลงค่านำ�านม
แม่นี�มีบุญคุณอันใหญ่หลวง ที�เฝ้้าหวง ห่วงลูกแต่หลังเม่�อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้้าโอ้ละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม แม่ผ่่ายผ่อมย่อมเกิด็จากรักลูกปักด็วงใจ
เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่ นี�แหละหนาอะไร มิใช่ใด็หนาเพราะค่านำ�านม
ครวญคิด็พินิจให้ด็ี ค่านำ�านมแม่นี� จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิด็ถึงค่านำ�านม เล่อด็ในอกผ่สม กลั�นเป็นนำ�านมให้ลูกด็่�มกิน
ค่านำ�านมควรชวนให้ลูกฝ้ัง แต่เม่�อหลังเปรียบด็ังผ่่นฟ้้าหนักกว่าแผ่่นด็ิน
บวชเรียนพากเพียรจนสิ�น หยด็หนึ�งนำ�านมกิน ทด็แทนไม่สิ�นพระคุณแม่เอย
17
