Page 31 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๗ (มิถุนายน ๒๕๖๔ - พฤษภาคม ๒๕๖๕) สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 31

หน้า | 27

                  1.3 อาคาร 2 ชั้นแบบยุโรป
                    อาคารพาณิชย์แบบยุโรป ได้แบบอย่างมาจากอาคารฝรั่งเศสลักษณะของสถาปัตยกรรมแบบน  ี ้
                                                                            ่
            มีเอกลักษณ์ที่ดูคล้าย ๆ กัน คือเป็นอาคารตึกแถว 2 ชั้นก่ออิฐถือปูน รูปทรงแท่งเหลี่ยมหลังคาทรงจั่วลาดตำ
            (ไม่สูงเท่าหลังคาทรงจั่วแบบไทย) จุดเด่นอยู่ที่ด้านหน้าของตัวอาคารเหนือประตูปั้นปูนเป็นบัวโค้งตลอดความกว้าง
                                                                            ็
            ของประตูตรงกลางใช้ไม้ฉลุลายโปร่งเป็นช่องลม หน้าต่างทำให้โค้งและฉลุลายเช่นเดียวกับประตูบางแห่งทำเปน
            ช่องลมคล้ายลายพระอาทิตย์ก็มีตามเสนของคานและเสาจับลายเส้นเป็นกรอบนูนมีลวดลายปูนปั้นประดับอาคาร
                                  ้
            แบบตะวันตก จะไม่นิยมทำระเบียงและชายคายื่นออกจากตัวอาคาร แสดงระนาบของผนังด้านหน้าของอาคาร
                                                  ื
                                                                          ี
            ที่ตกแต่งลวดลายแบบตะวันตกอย่างงดงาม ส่วนใหญ่นิยมทาสีเหลองอ่อนๆ ตัดกับสีขาว ช่องลมฉลุลายเป็นสของ
            เนื้อไม้ตัดกับตัวตึก ในจังหวัดอุบลราชธานียังคงปรากฏลักษณะของอาคารแบบนี้แถบถนนทหาร เช่น
            อาคารโรงเรียนจารุพันธ์พิทยา (เดิม) อาคารพาณิชย์ 2 ฝั่งถนนสถิตนิมานการ จากสี่แยกถนนทหารถึงสำนักงาน
                                           พบบรเวัณิถุนันัหล
                                               ิ
            ร.ส.พ.อุบลราชธานี (เดิม) ส่วนในตัวเมืองอุบลราชธานี พบแถวถนนหลวง วัง



















                      ภาพอาคารโรงเรียนจารุพันธ์พิทยา (เดิม) ที่ปรับปรุงแล้ว ปัจจุบัน คือร้านภัณเต
                                 ี
                                                            ้
                                                        ั
                                                    ้
                                     ุ
                                                       ุ
                                        ์
                                      ั
                                         ิ
                                             �
                                                 ุ
                       ภั�พอุ�ค�รโรงเรยนัจั�รพนัธพทย� ทีปรบปรงแลวั ป่จัจับนั ค้อุร�นัภััณิเติ
                                              ั
                           �
                      5. อำาคารไม 3 ชุัน
                        ้
               5. อาคารไม้ 3 ชั้น
                                                                     ั
                      ้
                                                             ิ
                                                                   ั
                                                               ำ
                          ั
                             �
                   ห�กยอุนักลบไปเมอุ พ.ศิ. 2473 ได้มก�รข้ย�ยเสำนัท�งรถุไฟม�ยงอุ�เภัอุวั�รนัช�ร�บ จังหวัด้อุบลร�ชธ�นั
                             ้
                                                                       ุ
                                                      ั
                                       ี
                                      ้
                   หากย้อนกลับไปเมื่อปี พ.ศ.2473 ได้มีการขยายเส้นทางรถไฟมายังอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี
                                                        ำ
                                              ้
                                                                             ี
                           ิ
                                                               ้
                         ่
                                               ั
                                                 ุ
                                             ั
                                                       ี
                                 ุ
                                                          ั
                                                            ั
                                            ู
                             ้
                                            ่
             �
                                                                        ิ
                                                                          ำ
                                                                   ำ
                  ี
                  �
             ่
               ็
                �
            ซึ่งเปนัพนัทข้อุงก�รข้นัสำงสำนัค�จั�กกรงเทพมห�นัคร ม�สำจังหวัด้อุบลร�ชธ�นัและจังหวัด้ใกลเคยง อุ�เภัอุวั�รนัช�ร�บ
                ้
                                                                 ี
            ซึ่งเป็นพื้นที่ของการขนส่งสินค้าจากกรุงเทพมหานคร มาสู่จังหวัดอุบลราชธานีและจังหวัดใกล้เคียง อำเภอวารินชำ
                                   ่
                                 ั
                                ุ
                  ี
                                     ิ
                                                                      ุ
                                                     ้
                                       ้
                                                                  ั
                                                  ู
            เปนัสำถุ�นัปล�ยท�งจังกล�ยเปนัจัด้รบสำงสำนัค� และกล�ยเปนัศินัยเมอุงพ�ณิชยกรรมข้อุงจังหวัด้อุบลร�ชธ�นั  ี
                        ่
                                                ็
                                                                    ั
                              ็
             ็
                                                          ิ
                                                    ์
                                                                       ุ
            ราบ เป็นสถานีปลายทางจึงกลายเป็นจุดรับส่งสินค้า และกลายเป็นศูนย์เมืองพาณิชยกรรมของจังหวัดอบลราชธานี
                                           ู
                                                   ้
                     ี
                                         �
                                        ่
                             ั
                                         ำ
                       �
                                                ้
                                                �
                                              ั
                                                                  ุ
                                                 ิ
            โด้ยเฉพ�ะช�วัจันัทีอุพยพม�กบเร้อุกลไฟติ�มแมนั�มลได้้รบซึ่อุสำนัค�พนัเม้อุงและข้้�วั บรรทกเกวัยนัหร้อุเร้อุไป
                                                     ้
                                                     �
                                                                     ี
            โดยเฉพาะชาวจีนที่อพยพมากับเรือกลไฟตามแม่น้ำมูลได้รับซื้อสินค้าพื้นเมืองและข้าว บรรทุกเกวียนหรือเรือไป
                                                                ้
                                                      ้
                      ี
                                                 ิ
            ข้�ยยงนัครร�ชสำม� ในั พ.ศิ. 2482 ช�วัจันัช้อุ ฮักติ�ย โกศิลวัติร เปนัผูทีได้้อุอุกแบบใหมก�รกอุสำร�งอุ�ค�รไม  ้
               ั
                                                                      ้
                                                                    ่
                                    ี
                                                                ี
                                                       �
                                                    ็
                                      �
                                          ๋
                                               ั
            ขายยังนครราชสีมา ในปี พ.ศ. 2482 ชาวจีนชื่อ ฮกต๋าย โกศัลวิตร เป็นผู้ที่ได้ออกแบบให้มีการก่อสร้างอาคารไม้ 3
                                                                �
                                                                      ู
                                                   ั
                                                  ิ
                                                                        ้
                                                         �
                                                                   ั
                                                                      ่
                                                                            �
                                                       ี
                                                             ้
                                                                           ่
                                                                            ำ
                   �
                   �
                 ั
                                        �
                                      ิ
                               ู
                                 ่
                           ำ
                               ่
                                           ่
            3 ชั�นัหลงนัีข้่นั โด้ยเล้อุกท�เลอุยไมไกลจั�กรมฝั่่งแมนั�มล ติ�มวัสำยช�วัจันัทีชอุบสำร�งถุินัอุ�ศิยอุยใกลแหลงนั�
                                             ู
                                            �
                                            ำ
            ชั้นหลังนี้ขึ้น โดยเลือกทำเลอยู่ไม่ไกลจากริมฝั่งแม่น้ำมูล ตามวิสัยชาวจีนที่ชอบสร้างถิ่นอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำ ตัว
                                                             ี
                                                         �
            ติวัอุ�ค�รเปนัสำถุ�ป่ติยกรรมจันัผสำมไทยรปครงวังกลมมมมหกเหลี�ยมสำง 3 ชันั ท�สำไมทังหลง หลงค�จัั�วัสำเข้ยวั
                             ี
                                                               ้
                   ็
             ั
                                                                     ั
                                                                          ี
                                                                           ี
                                                                �
                                                                  ั
                                       �
                                                     ู
                                            ี
                                             ุ
                                    ู
                                       ่
            อาคารเป็นสถาปัตยกรรมจีนผสมไทยรูปครึ่งวงกลมมีมุมหกเหลี่ยมสูง 3 ชั้น ทาสีไม้ทั้งหลัง หลังคาจั่วสีเขยวแบบ
                                                                         ี
                                                                ่
                           ็
                            ู
                                                              �
                                                              ั
                                                                       ่
                                                                        ็
            แบบไทย มชอุงลมสำลับเปนัรปฟนัปล� ระเบียงไมย�วัติลอุด้แนัวัอุ�ค�รติรงกับระเบียงชนัล�ง สำวันัใหญเปนัอุ�ค�ร ้
                                        ้
                                                                  ่
                   ่
                  ี
                              ่
            ไทย มีช่องลมสลับเป็นรูปฟันปลา ระเบียงไม้ยาวตลอดแนวอาคารตรงกับระเบียงชั้นล่าง ส่วนใหญ่เป็นอาคารไม
                               ั
                                                            ้
                 ่
                                                    ู
                                                                   ั
                                                                   �
                   ุ
             ้
                                ์
                                            ิ
                                              ี
                                                        ู
                                                                          �
                                ุ
            ไมติกแติงฉลล�ยโปรงเปนัล�ยพนัธพฤกษ� อุ�ค�รก่อุอุฐมลวัด้ล�ยปนัปนัรปวังโคงทหนั�ติ�งชนับนัและทประติ ู ู
                                                                          ี
                                                      ่
                                                                 ่
                        ่
                                                               ้
                                                      �
                          ็
                                                             ี
                                                             �
            ตกแต่งฉลุลายโปร่งเป็นลายพันธุ์พฤกษา อาคารก่ออิฐมีลวดลายปูนปั้นรูปวงโค้งที่หน้าต่างชั้นบนและที่ประต
                                                         ็
                                   ้
                                              ั
                                                                      ่
               ้
            ท�งเข้�ชนัล�ง มรวัระเบยงเปนัล�ยฉลใหด้โปรงเบ�สำบ�ยรบลมเข้�ได้ด้ และเปนัภัมปญญ�ข้อุงช�งทชวัยลด้ควั�ม
                             ็
                                                  ้
                                    ู
                                  ุ
                                                             ่
                                                           ู
                                                                   ่
                                       ่
                   ่
                      ั
                     ี
                                                            ิ
                      �
                                                     ี
                 ั
                                                                     �
                          ี
                 �
                                                                     ี
                                                    ้
                                  ุ
            ทางเข้าชั้นลาง มีรั้วระเบียงเป็นลายฉลให้ดูโปร่งเบาสบายรับลมเข้าได้ดี และเป็นภูมิปัญญาของช่างที่ช่วยลดความ
                   ่
                                                          วารสารวัฒนศิิลปสาร ปีที่่� 17
                                                             ่
                                                                           ำ
                                                            ย่านชุุมชุนเก่่า...อำำาเภอำวาริินชุาริาบ  29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36