Page 34 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๗ (มิถุนายน ๒๕๖๔ - พฤษภาคม ๒๕๖๕) สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 34
หน้า | 30
6. โรงเรียนจีนแห่งแรก
ิ
เยื้องจากโรงแรมสากล (ปัจจุบันโรงแรมเวฬาวารน) ลงไปประมาณ 30 เมตร ตามริมถนนทหาร มีอาคาร
พาณิชย์เก่าทรงยุโรป 3 ชั้น ก่ออิฐถือปูนรูปทรงแท่งเหลี่ยม หลังคาทรงจั่วลาดต่ำ ตกแต่งลวดลายแบบตะวันตก
่
อย่างงดงาม ทาสีชมพูออน ๆ เหนือประตูปั้นปูนเป็นบัวโค้งตลอดความกว้างของประตู ตรงกลางใช้ไม้ฉลุลายโปร่ง
ี
เป็นช่องลม ด้านหลังของตัวอาคารเป็นพื้นที่เปิดโล่งซึ่งจากอดีตอาคารดังกล่าว เคยเป็น “โรงเรียนสอนภาษาจน
่
้
ฮัวเคี้ยวตกฮัก” ของหมอเต๋านำ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีการจัดการสอนจีน และยังเป็นโรงหมอในการรักษาพยาบาล
ในการรักษาพยาบาลแห่งแรกของจังหวัดอุบลราชธานี และต่อมาจึงได้เปลี่ยน “โรงเรียนจารุพันธ์พิทยา”
ุ
ที่มีการจัดการเรียนการสอนระดับ อนุบาล ถึงชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 แต่ปัจจุบันเป็นร้านกาแฟสไตล์ย้อนยค
ิ
ชื่อ “ร้านภันเต” ซึ่งรับกันดีกับอาคารเก่าหลังนี้ ฝั่งตรงข้าม เป็นเรือนแถวที่ทอดยาวมาจากโรงแรมเวฬาวารน
และตึกแถวอื่น ๆ ที่ปลูกสร้างขึ้นมาใหม่ ผู้ประกอบการร้านภัณเตและภรรยาได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับอาคารหลังนี้ ว่า
์
้
ี
“ก่อนหน้านได้สำเร็จการศึกษาทางด้านชีววิทยา พันธุศาสตร ซึ่งมีความชื่นชอบเกี่ยวกับการจัดสวน
�
ี
้
็
ำ
้
ั
“กอนหนานได้สาเรจการศกษาทางด้านชววทยา พนธศาสตร ซึ่งมความชนชอบ้เกยวกบ้การจด้สวน
ั
ี
่
ึ
ั
ึ
ี
์
�
ุ
ี
�
้
�
ื
ิ
และการดูแลพันธุ์พืช ดังนั้น จึงได้ปรึกษากับครอบครัวและภรรยา เพื่อเปิดร้านขายต้นไม้และรับจัดแต่งสวนขน �
ึ
้
ึ
ึ
ั
ั
�
์
ั
ั
ื
ั
้
่
ั
้
�
และการด้แลพนธุพช ด้งนัน จงได้้ปรกษากบ้ครอบ้ครวและภรรยา เพือเปด้รานข้ายตนไมและรบ้จด้แตงสวนข้ึน
้
ิ
ู
ตามความรู้ที่ได้เรียนมา ซึ่งในการนี้ จึงได้ลงพื้นที่ทั้งฝั่งเมืองอุบลราชธานี และฝั่งวารินชำราบ เพื่อหาเช่าตึกทรง
�
ตามความรูทีได้้เรยนมา ซึ่งในการนี จงได้้ลงพืนทีทังฝั่่งเมองอบ้ลราชธาน และฝั่่งวารนชาราบ้ เพือหาเชาตกทรง
�
�
่
ิ
ึ
ุ
�
ำ
�
�
้
�
�
ึ
ี
ึ
�
ี
ื
คลาสสิกเพื่อนำมาใช้ในการจัดสวน จากการลงพื้นที่ พบว่า อาคารพาณิชย์เก่าทรงยุโรป 3 ชั้น ห่างจากโรงแรมสาม
�
ิ
่
ั
คลาสสกเพือนามาใชในการจด้สวน จากการลงพืนที พบ้วา อาคารพาณ์ชยเกาทรงยโรป 3 ชัน หางจากโรงแรม
�
่
ำ
�
�
ุ
ิ
่
์
้
ชั้น เพียง 30 เมตร มีลักษณะของอาคารปิดเป็นเวลานานกว่า 16 ปี (พ.ศ.2537) เนื่องจากเจ้าของได้ท่านได ้
ี
ี
�
่
้
สามชัน เพยง 30 เมตร มลกษณ์ะข้องอาคารปด้เปนเวลานานกวา 16 ป (พ.ศ.2537) เนืองจากเจาข้องได้้ทานได้้
�
็
ิ
ั
่
ี
เสียชีวิตลง ซึ่งลูกหลานไม่ได้สานต่องานของครอบครัว ดังนั้นโรงเรียนจึงได้ปิดตัวลง และย้ายครอบครัวไปอยู่ท ี ่ ู ่
ี
้
ึ
�
ั
ึ
ิ
ี
ู
้
ั
่
้
�
ี
เสยชวตลง ซึ่งลกหลานไมได้สานตองานข้องครอบ้ครว ด้งนนโรงเรยนจงได้ปด้ตวลง และยายครอบ้ครวไปอย
ิ
่
ั
ั
ั
่
ั
กรุงเทพมหานคร จนกระทงกลาง ปี 2553 จึงได้ติดต่อกับเจ้าของอาคารเพื่อขอเช่าและเข้าปรับปรุงตัวอาคาร
่
ิ
่
้
�
�
ุ
�
ุ
ั
ั
ั
ี
ทีกรงเทพมหานคร จนกระทังกลาง ป 2553 จงได้้ตด้ตอกบ้เจาข้องอาคารเพือข้อเชาและเข้้าปรบ้ปรงตวอาคาร
ึ
เพื่อนำมาใช้ในการเปิดร้านขายต้นไม กาแฟ และเบเกอร ในเวลาต่อมาอาคารจึงได้รับการปรับปรุงให้กลับคน ื
้
ี
ื
ี
่
ั
้
ื
เพอนามาใชในการเปด้รานข้ายตนไม กาแฟ และเบ้เกอร ในเวลาตอมาอาคารจงได้รบ้การปรบ้ปรงใหกลบ้คน
ุ
ิ
้
้
ั
�
ั
ึ
้
้
้
ำ
สภาพเดิมอีกครั้ง (จักรพงษ์ แท่งทอง 2564: สัมภาษณ) ์
ั
�
์
่
ั
ิ
สภาพเด้มอกครัง (จกรพงษ แทงทอง 2564: สมภาษณ์์)
ี
ิ
ี
ี
ิ
ื
“เด้ิมสามคด้จะเปด้ร้านข้ายต้นไม้ และรบ้จด้สวน เน�องจากเรียนจบ้มาทางด้้านน�ไม่อยากทางาน
ั
ั
ำ
“เดิมสามีคิดจะเปิดร้านขายต้นไม้ และรับจัดสวน เนื่องจากเรียนจบมาทางด้านนี้ไม่อยากทำงานไกลบ้าน
ุ
ุ
ิ
ั
�
�
้
ไกลบ้้าน แตเราคด้วาตองสรางจด้ข้ายเพือความแตกตางจากรานอืน จงปลกปาเข้ตรอนข้ึนหลงราน แตสด้ทายก
่
้
้
่
้
่
่
ู
้
่
แต่เราคิดว่าต้องสร้างจุดขายเพื่อความแตกต่างจากร้านอื่น จึงปลูกป่าเขตร้อนขึ้นหลังร้าน แต่สุดท้ายก็กลายเป็น็
้
�
ึ
่
็
่ม้นานาพรรณ์ที�เราใช้เวลาปลูกมากว่า 1 ปี ทำาให้ลูกค้า
้
กลายเปนรานกาแฟทามกลางบ้รรยากาศรมรืนจากตนไ
ร้านกาแฟท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่นจากต้นไม้นานาพรรณทีเราใช้เวลาปลูกมากว่า 1 ปี ทำให้ลูกค้าที่มาเยือนจะ
้
่
�
ั
ทีมาเยอนจะรูสกผ่่อนคลาย เหมอนอยบ้้าน สามารถุหามมสงบ้เพือทางานตาง ๆ ได้้เชนกน อกทังยงมการตกแตง
�
ำ
�
ี
่
้
ึ
่
ู
ื
ั
ื
ี
่
�
ุ
รู้สึกผ่อนคลาย เหมือนอยู่บ้าน สามารถหามุมสงบเพอทำงานต่าง ๆ ได้เช่นกัน อีกทั้งยังมีการตกแต่งสิ่งของภายใน ่
ื่
สิงข้องภายในรานแบ้บ้ยอนยคจากข้องเกาทีได้้สะสมมา” (ปนด้ด้า แทงทอง 2564: สมภาษณ์์)
�
้
่
้
ุ
ั
่
�
ร้านแบบย้อนยุคจากของเก่าที่ได้สะสมมา” (ปนัดดา แท่งทอง 2564: สัมภาษณ์) ั
32 วารสารวัฒนศิิลปสาร ปีที่่� 17
ย่านชุุมชุนเก่่า...อำำาเภอำวาริินชุาริาบ
ำ
่
