Page 79 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๙ (มิถุนายน ๒๕๖๖ - พฤษภาคม ๒๕๖๗) : สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 79

ี
                                  วััฒนัศิิลปสาร ปที ๑๙ (มิถุุนัายนั ๒๕๖๖-พฤษภัาคม ๒๕๖๗) 71
                                             �
                     อาหารถินั...ที�หายไป็ “หลนัเค็มบัักนััด”
                               �
                                จิังหวััดอบัลราชธานัี
                                           ุ

                                                             ์
                                                              ั
                                     สปิยา ทาปทา* และขึ้วััญสุปาณีัฏฐ พนัธ์เกษม** เรียบเรียง
                                      ุ
                                         ็
                                                                  ิ
                                                                      ็
                    อุาหารถุนั ถุ้อุเปนัอุาหารที�เปนัเอุกลักษณี์ประจัำในัแต่่ละทอุงถุนั เปนัอุาหาร
                                                               ้
                          �
                          ิ
                                ็
                                                                  �
               ู
               ้
                     �
                     ั
                              ิ
                                                                  ้
            ทรจัักกันัทวัไปในัท้อุงถุ�นั โด้ยใช้วัต่ถุด้ิบในัท้อุงถุ�นัในัการปรุง และเม�อุมีผมาเย้อุนั
                                       ั
                                                                      ้
                                         ุ
                                                  ิ
              ี
              �
                                                                      ู
                         ั
                         �
                           ็
                                                                  ้
                                                       ้
                                                                           ิ
                                                       ู
            อุาหารถุ�นัเหล่านันักจัะถุูกนัำมาเป็นัอุาหารในัการต่้อุนัรับผมาเย้อุนัเสมอุ ถุงแม้อุาหารถุ�นั
                  ิ
                                            ็
                                         ิ
                                         �
                          ั
                                                 ่
            จัะบงบอุกถุงเอุกลกษณีขึ้อุงแต่ละทอุงถุนักต่าม แต่ในัปจัจับนัการเปลยนัแปลงทางสงคม
                              ์
                                      ้
                                   ่
                                                        ั
                                                               ี
                                                    ั
                                                      ุ
                                                               �
                     ้
                                                                         ั
                ่
                                                                         ี
            และวััฒนัธรรม ได้ส่งผลให้การบริโภัคอุาหารถุนัขึ้อุงเยาวัชนัคนัร่นัใหม่ได้ถุูกแทนัทด้วัย
                                                            ุ
                                                                         �
                                                                  ้
                                                                          ้
                                              �
                          ้
                                              ิ
            อุาหารสมัยใหมจัากวััฒนัธรรมต่่างถุ�นัมากขึ้นั จันัละเลยหร้อุไม่รจัักอุาหารถุ�นัขึ้อุงต่นัเอุง
                                                           ู
                                                                   ิ
                                       ิ
                                            �
                                            ้
                        ่
                                                           ้
                                                         ั
            ซึ่�งควัามจัริงอุาหารแต่่ละถุ�นัจัะเกิด้จัากภัูมปัญญาในัการนัำวัต่ถุด้ิบมาปรุง และแปรรูป
             ้
                                            ิ
                                ิ
                                                            ุ
                                      ั
                      ิ
              ็
            เปนัอุาหารถุ�นัประเภัทต่่าง ๆ ท�งขึ้อุงหวัานัและขึ้อุงคาวั มีควัามปลอุด้ภััยและมี
            คณีค่าขึ้อุงสารอุาหารครบถุวันั เพ้อุเสริมสร้างร่างกายให้แขึ้็งแรง ไม่เปนัโรคภััยต่่าง ๆ
                                                                 ็
              ุ
                                      �
                                 ้
                                                                  ุ
                                              ้
                                                                          �
                                                                ็
                                                                           ุ
                 �
                                     �
                                                 �
            เปนัทีนั่าเสียด้ายหากวั่าอุาหารถุินัในัแต่่ละทอุงถุินัได้้ถุูกละเลย ไม่เหนัคณีค่า ในัทีสด้
              ็
                                              ้
                                                  ิ
                      ็
                    �
            อุาหารถุนักจัะเล้อุนัหายไปจัากชุมชนัทอุงถุนั  และจัะถุูกแทนัท�ด้วัยอุาหาร
                                                                    ้
                                                                   ี
                                                  �
                    ิ
            ต่่างวััฒนัธรรม ซึ่�งเท่ากับวั่าเราถุูกกล้นักลายทางวััฒนัธรรมไป
                         ้
                                                             �
                                                             ิ
                                                                      ั
                       ั
                                    �
                                    ้
                                       ู
                           �
                                          ุ
                           ้
                              ็
                                              ์
                    ด้ังนันั เพอุเปนัการฟนัฟ อุนัรักษ ยกระด้ับ อุาหารถุนัขึ้อุงจัังหวัด้ต่่าง ๆ
                       �
                                                 ้
            กรมส่งเสริมวััฒนัธรรม กระทรวังวััฒนัธรรม จังได้้จัด้โครงการส่งเสริมและพัฒนัา
                                                     ั
                          ิ
                            ่
                                                              ็
                            ู
            ยกระด้ับอุาหารถุนัสมรด้กทางวััฒนัธรรมและอุต่ลักษณี์ควัามเปนัไทย (Thailand
                          �
                                                 ั
                                                                      ี
                                       ี
                                                                 ั
                                                                    ่
            Best Local Food) “รสชาต่ิ...ท�หายไป The Lost Taste” มาต่�งแต่ ป ๒๕๖๖
                  ั
                                 ้
                              �
                                                                           ี
                                         ั
                                                                       ิ
                              ้
            โด้ยมีวัต่ถุุประสงค์ เพอุศิกษาประวัต่ิศิาสต่ร์ขึ้อุงอุาหารไทย อุาหารท้อุงถุ�นั ท�ม ี
            ควัามสัมพนัธกับวัถุชีวัต่คนัไทย รวัมถุงการรวับรวัมและเผยแพรขึ้อุมูลสารสนัเทศิ
                     ั
                                                                ้
                       ์
                              ิ
                          ิ
                                          ้
                            ี
                                                               ่
                                                           �
            รวัมทั�งเสนัอุสาระควัามรู้เกี�ยวักับอุาหารไทย และอุาหารทอุงถุินั ต่่อุยอุด้สมนัไพรไทย
                                                                     ุ
                                                        ้
                     �
                                                  ้
                    *ผู้ชิ่วยศาสตราจัารย์/วิชิาการ ตำแหุน่ง ผู้�อำนวยการสำนักศิลปะและวัฒนธรรม
                     ้
            มหุาวิทยาลัยราชิภิัฏอุบลราชิธาน ี
                                                   ้
                      ้
                      �
                    **ผู้ชิ่วยศาสตราจัารย์/วชิาการ ตำแหุน่ง รองผู้�อำนวยการสำนักศิลปะและวัฒนธรรม
                                    ิ
            มหุาวิทยาลัยราชิภิัฏอุบลราชิธาน ี
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84