Page 41 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๓ (ตุลาคม ๒๕๖๐ - พฤษภาคม ๒๕๖๑) สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 41
ฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีจุดยืนในหลักวิชาด้านศิลปะ และที่ส�าคัญที่สุดต้องมี
ความรู้ในเรื่องที่จะตัดสินการประกวดนั้นเป็นอย่างดีด้วย กรรมการ ๓ หรือ ๕
หรือ ๗ คนนี้ให้เลือกประธานกรรมการ ๑ คน และเลขานุการ ๑ คน หากมีโอกาส
เลือกผู้ทรงคุณวุฒิที่คนในชุมชนให้ความเคารพนับถือมาร่วมเป็นกรรมการหรือ
ประธานกรรมการด้วยก็จะช่วยให้คณะกรรมการได้รับความเชื่อถือเพิ่มขึ้นด้วย
๒. เกณฑ์การให้คะแนน คณะกรรมการต้องร่วมกันก�าหนดเกณฑ์การให้
คะแนน ก�าหนดหัวข้อว่าจะให้คะแนนด้านใดบ้างส�าหรับการประกวดแต่ละครั้ง
ก�าหนดคะแนนเต็มของแต่ละหัวข้อ ก�าหนดค่าน�้าหนักแต่ละด้าน ด้านใด
คณะกรรมการเห็นว่าส�าคัญมากก็ก�าหนดคะแนนเต็มไว้มาก ด้านใดส�าคัญน้อย
ก็ก�าหนดไว้น้อย ไม่จ�าเป็นต้องเท่ากันทุกด้านเสมอไป คะแนนเต็มจะเป็นเท่าใดก็ได้
ไม่จ�าเป็นต้องเต็มร้อย แต่การก�าหนดคะแนนเต็มให้ลงท้ายด้วยศูนย์จะเป็นที่เข้าใจ
ง่ายส�าหรับคนทั่วไป เมื่อก�าหนดคะแนนแล้วต้องประกาศให้ผู้เข้าประกวดทุกคณะ
รับทราบ
๓. การให้คะแนน กรรมการทุกคนต้องให้คะแนนระหว่างการแสดงตั้งแต่
ต้นจนจบ กรอกคะแนนให้ครบทุกด้าน หากคณะผู้ประกวดมีจุดเด่น มีสิ่งที่น่าประทับ
ใจต้องจดบันทึกไว้ในช่องความเห็นเพิ่มเติมด้วย ในท�านองเดียวกันนี้ หากพบ
ข้อบกพร่องข้อผิดพลาดก็ต้องจดบันทึกไว้ด้วยเช่นกัน เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการ
ตัดสิน และใช้ชี้แจงเมื่อมีผู้โต้แย้งผลการตัดสินได้อย่างชัดเจน
๔. การตัดสิน เมื่อการแสดงทุกคณะเสร็จสิ้นลง เลขานุการต้องรวมคะแนน
ของกรรมการแต่ละคนให้เรียบร้อย แล้วจัดอันดับจากที่ ๑ ไปหาที่สุดท้าย หากมี
ผู้เข้าประกวดจ�านวนมากให้ตัดไว้ประมาณ ๗-๑๐ล�าดับแรก เช่น มีผู้เข้าประกวด
๒๒ คณะ มีคณะที่เด่นชัดเจน มีคณะที่ด้อยชัดเจน อาจตัดไว้เพียง ๗ อันดับ อันดับ
ที่ ๑ ให้คะแนนเต็ม ๗ คะแนน อันดับที่ ๒ ให้คะแนน ๖ คะแนน ลดหลั่นไปจนถึง
อันดับที่ ๗ ให้คะแนน ๑คะแนน น�าคะแนนของแต่ละคณะจากกรรมการทุกคนมา
รวมกัน คณะใดได้คะแนนสูงสุดเป็นผู้ชนะเลิศ คณะใดได้คะแนนรองลงมาก็จัด
ล�าดับเป็นรองชนะเลิศตามล�าดับคะแนนลงไป หากคะแนนไม่เป็นเอกฉันท์หรือ
ความเห็นไม่สอดคล้องกันกรรมการต้องหารือกัน เพื่อหาข้อยุติที่กรรมการ
วัฒนศิลปสาร 39
