Page 291 - วัฒนศิลปสาร ปีที่ ๑๕ (ตุลาคม ๒๕๖๒ - พฤษภาคม ๒๕๖๓) สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 291
วัดในเขตอ�ำเภอเมืองอุบลรำชธำนี จังหวัดอุบลรำชธำนี 283
๒.๔ พระเจ้าปากด�า
พระเจ้าปากด�าเป็นพระพุทธรูปส�าริดปางมารวิชัย ศิลปะล้านช้าง
พระรัศมียาว ประดับพลอยสี ปลายยอดเป็นผลึกแก้วใสเมื่อต้องแสงจะเปล่ง
ประกายสวยงาม อยู่คู่วัดหลวงมาแต่เดิม สันนิษฐานว่าอาจน�ามาจาก
เวียงจันทน์หรือจ�าปาสัก ริมพระโอษฐ์เปลี่ยนจากสีแดงของเดิมเป็นสีด�า
จึงเรียกท่านว่าหลวงพ่อปากด�าหรือพระเจ้าใหญ่ปากด�า (สุริยา โชคสวัสดิ์
และสุพัฒน์ เงาะปก ๒๕๕๐: ๒๗) อาจเป็นพระพุทธรูปองค์เดียวกับที่ บ�าเพ็ญ
ณ อุบล กล่าวว่าเคยประดิษฐานที่กุฏิท่าของวัด เป็นพระพุทธรูปที่ใช้เป็น
ประธานในงานบุญมหาชาติหรือบุญผะเหวด เป็นพระโบราณฐานสูง เนื้อส�าริด
นาก พระโอษฐ์เป็นทองชมพูนุทสีแดง (บ�าเพ็ญ ณ อุบล ๒๕๕๐: ๔๒) ในปี
พ.ศ. ๒๕๖๑ วัดหลวงได้ปรับปรุงอุโบสถและหล่อจ�าลองพระเจ้าใหญ่ปากด�าเป็น
พระประธานในอุโบสถ ถวายพระนามว่า “พระพุทธสิริมงคล อุบลราชธานี
ศรีวนาไล” ท�าพิธีสมโภชเมื่อวันที่ ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๑ และอัญเชิญหลวง
พ่อปากด�าองค์จริงขึ้นประดิษฐานไว้ด้านบน
๒.๕ พระนาคปรกศิลา
พระนาคปรกศิลามี ๒ องค์ ปางมารวิชัย ศิลปะท้องถิ่น เป็น
พระพุทธรูปเก่าแก่ของวัดหลวงมาแต่เดิม องค์ที่พระพักตร์แตกช�ารุดเคย
อัญเชิญไปประดิษฐานที่วัดหาดสวนยา พระครูวิลาสกิจจาทร ได้อัญเชิญกลับ
มาที่วิหารพระเจ้าใหญ่องค์หลวงเช่นเดิม
๒.๖ เม็ง
เม็งหรือธรรมาสน์ปาฏิโมกข์ ศิลปะสกุลช่างเมืองอุบลราชธานี
๒ หลัง หลังแรกมีพนักพิงรูปใบเสมา แต่เดิมใช้ส�าหรับแสดงพระปาฏิโมกข์
หลังที่ ๒ มีพนักพิงรูปใบเสมาสลักรูปพญานาคปีก ๒ ตัวหางเกี้ยวรอบใบเสมา
ใช้ส�าหรับเทศน์ตอนเย็นในวันปกติ สร้างโดยญาท่านกัญญา อดีตเจ้าอาวาส
