Page 48 - ซอสองสายไทย : ณณฐ วิโย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
P. 48

๓๐        ซอสองสายไทย







                                     “ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พณพาทย์ไทย พิณพาทย์รามัญ
                                                                ิ
                           และมโหรีไทย มโหรีแขก ฝรั่ง มโหรีจีน ญวน เขมร ผลัดเปลี่ยนกันสมโภช

                           ๒ เดือนกับ ๑๒ วัน พระราชทานเบี้ยเลี้ยงผู้ที่มาเล่นนั้น หมื่นราชาราช
                           มโหรีไทยชาย ๒ หญิง ๔ พระยาธิเบศรบดี มโหรีแขก ๒ มโหรีฝรั่ง ๓

                           พระยาราชาเศรษฐีองเชียงซุน มโหรีญวน ๑๕ พระยาราชาเศรษฐีจีน

                           มโหรีจีน ๖ พระยารามัญวงษ์ มโหรีมอญ คนเพลง ชาย ๒ หญิง ๔
                                            ิ
                                             ิ
                           พณพาทย์ ๙ หลวงพพธวาที มโหรีเขมร ชาย ๔ หญิง ๓ หมื่นเสนาะภูบาล
                            ิ
                           พิณพาทย์ไทย ๕ รามัญ ๕ ลาว ๑๒...”
                                       (พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. ๒๕๖๐ : ๑๕๕)


                                                                                          ุ
                              นอกจากนี้ ยังพบภาพเขียนสีจากสมุดภาพไตรภูมิฉบับหลวง สมัยธนบุรี พทธศักราช
               ๒๓๑๙ ซึ่งสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดสร้างขึ้น เป็นภาพสวรรค์

               ชั้นจาตุมหาราชิกา อนเป็นที่ประทับของท้าวจตุโลกบาลทั้ง ๔ ทิศ คือ ท้าวกุเวร ผู้เป็นใหญ่แก่ยักษ์
                                 ั
               ทั้งหลาย อยู่ทิศอุดร ท้าวธตรฐ ผู้เป็นใหญ่แก่คนธรรพ์ทั้งหลาย อยู่ทิศบูรพา ท้าววิรูปักษ์ ผู้เป็นใหญ่แก ่

               นาคทั้งหลาย อยู่ทิศประจิม และท้าววิรุฬราช ผู้เป็นใหญ่แก่กุมภัณฑ์ทั้งหลาย อยู่ทิศทักษิณ ในภาพ

                                          ์
               ดังกล่าวปรากฏว่ามีภาพคนธรรพ ๒ คน บรรเลงดนตรีขับกล่อมท้าวธตรฐราช ประกอบด้วย คนธรรพ  ์
               ด้านซ้ายดีดกระจับปี่ และคนธรรพ์ด้านขวาสีซอสามสาย




















                     ภาพที่ ๑.๘ คนธรรพ์บรรเลงมโหรีขับกล่อม ท้าวธตรฐราชแห่งสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
                                           ที่มา: กรมศิลปากร. ๒๕๔๒ : ๓๕





                     ณณฐ วิโย
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53